Υπάρχει πολλή συζήτηση για το πώς πρέπει να διαχειριστείτε την εξάντληση ως γιατροί.
Αυτή η συζήτηση περιλαμβάνει διαμάχες σχετικά με την πραγματική επίπτωση της εξάντλησης, γιατί διαφέρει μεταξύ των ειδικοτήτων και του περιβάλλοντος εργασίας, για το ποιος είναι υπεύθυνος για αυτό και τι μπορεί να γίνει για την καταπολέμησή της.
Η ταλαιπωρία που δημιουργείται από την εξάντληση του γιατρού, μπορεί να οδηγήσει ταλαντούχους και αφοσιωμένους γιατρούς να εξετάσουν το ενδεχόμενο να εγκαταλείψουν την κλινική ιατρική για άλλη καριέρα στον τομέα της υγείας.
Αυτή μπορεί να είναι και μία σωστή επιλογή για ορισμένους γιατρούς.
Ωστόσο, για άλλους γιατρούς που εξακολουθούν να είναι παθιασμένοι με την κλινική ιατρική, η ύπαρξη δεξιοτήτων και στρατηγικών για να αποφύγουν την εξάντληση, τους επιτρέπει να ανακτήσουν τη δύναμή τους.
Ενώ η συζήτηση και η αναζήτηση λύσεων συνεχίζονται, ακολουθούν πέντε τρόποι με τους οποίους οι γιατροί μπορούν να ανακτήσουν τη δύναμή τους και να διοχετεύσουν θετικά την ενέργειά τους για να αποφύγουν την εξάντληση.
1. Εκτιμήστε τα χαρίσματα και τα ταλέντα σας
Ένα συνηθισμένο θέμα που προκύπτει όταν εργάζεστε με τους ασθενείς είναι να αισθάνεστε πως οι αμέτρητες ώρες και η αφοσίωση που δείχνετε σε εκείνους και στην ομάδα σας δεν εκτιμώνται, ούτε αναγνωρίζονται.
Αυτό οδηγεί σε άγχος και απογοήτευση.
Είναι απολύτως φυσικό να θέλει κανείς να αισθάνεται ότι τον εκτιμούν και να ακούει κάποιον να του λέει «έκανες καλή δουλειά» μετά από μια δύσκολη βάρδια.
Ως ηγέτες, οι γιατροί συχνά αναλαμβάνουν να ενθαρρύνουν τους άλλους συνεργάτες τους, αλλά σπάνια οι άλλοι κάνουν το ίδιο γι΄ αυτούς.
Το να μάθεις πώς να εκτιμάς τα χαρίσματα και τα ταλέντα σου είναι ζωτικό.
Δεν είναι αλαζονικό ή εγωιστικό όταν ένας γιατρός αξιοποιεί τα έμφυτα ταλέντα του και τα χρησιμοποιεί για να εξυπηρετήσει τους ασθενείς του.
2. Να είστε άνετοι όταν ζητάτε βοήθεια
Εάν ως γιατροί θέλετε να δείτε πραγματική αλλαγή στο επάγγελμά σας, πρέπει να είστε πρόθυμοι να κάνετε αυτό το πρώτο βήμα.
Υπάρχει η αντίληψη ότι οι γιατροί είναι υπεράνθρωποι, ότι έχουν όλες τις απαντήσεις και δεν χρειάζονται βοήθεια.
Το να ζητάς βοήθεια θεωρείται ένδειξη αδυναμίας, δεν είναι αρκετά ανταγωνιστικό ή αρκετά έξυπνο.
Ωστόσο, για να υπάρξει πρόοδος στο ιατρικό επάγγελμα, οι γιατροί πρέπει να είναι πρόθυμοι να απορρίψουν πεποιθήσεις που δεν εξυπηρετούν τους άνδρες και τις γυναίκες πίσω από τις λευκές ποδιές και τα στηθοσκόπια.
Μπαίνουμε στην εποχή της ιατρικής όπου οι γιατροί πρέπει να βγάλουν τις μάσκες και να αφήσουν τους εαυτούς τους να είναι αρκετά ευάλωτοι και να ζητήσουν βοήθεια.
Το να υποφέρετε στη σιωπή δεν δείχνει πως τιμάτε ουσιαστικά τα ταλέντα σας.
3. Να είστε ανοιχτοί στη λήψη υποστήριξης
Ως γιατροί, έχετε εκπαιδευτεί να είστε σωτήρες για τους άλλους.
Είστε η απάντηση στους ασθενείς σας, διαγιγνώσκετε και διορθώνετε τα προβλήματα υγείας τους.
Ωστόσο, όπως λέει και η παροιμία: «οι γιατροί είναι οι χειρότεροι ασθενείς».
Περιμένετε έως ότου η ζωή και η καριέρα σας βρεθούν σε κρίσιμη κατάσταση προτού αναζητήσετε βοήθεια και αντιστέκεστε στο να κάνετε τις απαραίτητες αλλαγές για να βελτιώσετε την κατάσταση και να έχετε καλύτερη εμπειρία με την ιατρική.
Είναι σημαντικό να είστε ανοιχτοί στο να αναλάβετε δράση, προκειμένου να αναζωογονήσετε τη ζωή και την καριέρα σας προτού φτάσετε στο σημείο της εξάντλησης.
4. Ανανεώστε τις σκέψεις και τις πεποιθήσεις σας σχετικά με την ιατρική
Πολλοί γιατροί ξεκινούν την ιατρική τους σταδιοδρομία αρκετά νέοι.
Είναι αισιόδοξοι και ενθουσιασμένοι με τους ασθενείς που επιθυμούν να εξυπηρετήσουν και το αντίκτυπο που θέλουν να έχουν. Αυτό είναι κάτι καλό.
Στην πορεία, όμως, η κουλτούρα της ιατρικής, η απαίτηση για παρακολούθηση μεγάλου όγκου ασθενών και η μη ιατρική εργασία που απαιτείται μερικές φορές για τη δημιουργία εσόδων, αποσπά τους γιατρούς από τον αρχικό τους στόχο.
Αυτό δημιουργεί δυσαρέσκεια, η οποία συνοδεύει κάθε μέρα και κάθε εμπειρία.
Επομένως, είναι σημαντικό να επαναπροσδιορίσετε τις σκέψεις σας, ώστε να μπορείτε να βλέπετε κάθε μέρα ως μια νέα αρχή, προσκαλώντας νέες ευκαιρίες να αποκαλυφθούν, ακόμη και υπό τις παρούσες συνθήκες.
Υιοθετήστε μια νέα στάση ρωτώντας, «Τι είναι δυνατό να κάνω για μένα εδώ που βρίσκομαι, αυτή τη στιγμή;»
5. Επανασυνδεθείτε με την ουσία του ποιοι είστε πραγματικά
Πολύ μεγάλο μέρος της ταυτότητάς σας συνδέεται με το «MD» που υπάρχει μετά το όνομά σας.
Ενώ είστε πολύ περήφανοι γι΄ αυτό το «MD», έρχεται με ορισμένες προσδοκίες στις οποίες προσπαθείτε να ανταποκριθείτε.
Μετά από χρόνια ζωής στον τίτλο και τον ορισμό του γιατρού, η επανασύνδεση με τον εαυτό σας μπορεί να είναι δύσκολη.
Μερικοί γιατροί νιώθουν χαμένοι χωρίς την άσπρη ποδιά και το στηθοσκόπιο.
Δεν ξέρουν ποιοι είναι.
Το να επανασυνδεθούν με το ποιοι πραγματικά είναι, είναι ένα ταξίδι που αξίζει την επένδυση.
Η ομορφιά της επιστροφής στην ουσία της ύπαρξής σας, είναι ότι επιτρέπετε περισσότερη ευκολία και ροή στη ζωή σας και απελευθερώνεστε από τις μη ρεαλιστικές προσδοκίες της ιατρικής.
Επομένως, μπορείτε να αξιοποιήσετε τη δύναμή σας και να δείχνετε τον καλύτερο εαυτό σας στη ζωή και την καριέρα σας.
