Σήμερα πλέον θα έλεγε κανείς ότι η νέα μορφή που έχει πάρει η υγεία, προσφέρει πολλούς τρόπους για να ανταποκριθεί στις προκλήσεις της πρόσβασης στην περίθαλψη (που θεωρείται από την πλειοψηφία ελλιπής), στην ιατρική δημογραφία, στη δια-επαγγελματική συνεργασία (που δυσκολεύει κατά πολύ αν αναλογιστούμε τη γραφειοκρατία και όχι μόνο, που τη χαρακτηρίζει) και την εξοικονόμηση κόστους (ως απώτερος στόχος των κυβερνήσεων φυσικά).
Η Γαλλική Ένωση της Τηλεϊατρικής (Antel) εκτιμά ότι από τα 72 δισ. ευρώ που δαπανώνται ετησίως από τα νοσοκομεία, θα μπορούσαν να εξοικονομηθούν περίπου 7-10 δις με την ελεγχόμενη εξέλιξη της e-υγείας, κυρίως μέσω της χρόνιας πρόληψης των ασθενειών, αποφεύγοντας τη νοσηλεία, είτε με τη μείωση της διάρκειάς της.
Έτσι το κόστος τοποθέτησης συστημάτων τηλεπαρακολούθησης στα σπίτια των ασθενών, θα ήταν αντισταθμιστικό με το κόστος της νοσηλείας, ενώ παράλληλα θα διευκολύνει τη ποιότητα ζωής των ηλικιωμένων.
Ας αναφερθούμε σε ένα παράδειγμα στη Γαλλία.
Τουλάχιστον 400 γιατροί στη χώρα αυτή, κυρίως νοσοκομειακοί, εξασκούν αποκλειστικά την πρακτική τηλεϊατρικής.
Θεωρείται ξεχωριστή ιατρική πράξη από μόνη της και, ως εκ τούτου, ο ιατρός αναλαμβάνει μέχρι και ιατρική αστική ευθύνη.
Έτσι, ο ιατρός κατά τη διάρκεια μιας τηλε-συμβουλής απασχολείται πλήρως με τον ασθενή του σαν να ήταν κανονικό ραντεβού-εξέταση.
Φυσικά την ίδια στιγμή από την άλλη μεριά, κάποιος άλλος επαγγελματίας υγείας (νοσηλευτής ή φαρμακοποιός) κάνει τους ελέγχους στον ασθενή, όπως μέτρηση πίεσης, εξετάσεις αίματος, ούρων, χρήση ενός ηλεκτρονικού στηθοσκοπίου ή μιας δερματολογικής κάμερας.
Αυτό δίνει τη δυνατότητα για μειωμένες επισκέψεις στα νοσοκομεία, όπου πολλές φορές δημιουργείται απίστευτος συνωστισμός με αποτέλεσμα την αναποτελεσματικότητά τους.
Γενικά σε χώρες όπου τα συστήματα υγείας είναι επικεντρωμένα στη πρωτοβάθμια περίθαλψη, έχουν αναπτύξει προηγμένα συστήματα πληροφορικής και ψηφιακής επικοινωνίας.
Σήμερα οι ειδικοί αναφέρουν ότι το στοίχημα σε επίπεδο μακροοικονομίας είναι, να μεταφερθεί το 20% της νοσοκομειακής δαπάνης στη πρωτοβάθμια περίθαλψη.
Η τηλε-ιατρική λοιπόν είναι ένας τρόπος να κρατήσει τους ασθενείς όσο πιο πολύ γίνεται στα σπίτια τους, ώστε να μειωθεί η δαπάνη νοσηλείας σε νοσοκομεία.