Σύμφωνα με δύο νέες μελέτες που πραγματοποιήθηκαν σχετικά με την αποτελεσματικότητα της υδροξυχλωροκίνης (HCQ) στη θεραπεία του Covid-19, το διάσημο μόριο φαίνεται να είναι χρήσιμο στη μείωση της θνησιμότητας.
Οι συγγραφείς προτείνουν ότι πέρα από την αντιική της δράση, η HCQ θα μπορούσε να έχει αντιφλεγμονώδη και αντι-θρομβωτικά αποτελέσματα που θα δικαιολογούσαν την επίδρασή της στη μείωση της θνησιμότητας των ατόμων που βρίσκονται σε βαριά κατάσταση.
Μια πρώτη μελέτη πραγματοποιήθηκε στο Βέλγιο σε 8.075 ασθενείς, οι οποίοι υποβλήθηκαν σε θεραπεία, κατά την οποία 4.542 από αυτούς έλαβαν υδροξυχλωροκίνη ως μονοθεραπεία και 3533 έλαβαν τυπική θεραπεία.
Το 60% των ασθενών ήταν ηλικίας 65 ετών και άνω.
Η πλειοψηφία είχε επίσης μια σοβαρή μορφή Covid-19.
Περισσότερο από το 80% είχαν πνευμονία και το 5% των περιπτώσεων απαιτούσε άμεση εισαγωγή σε μονάδα εντατικής θεραπείας.
Ο μέσος χρόνος από την έναρξη των συμπτωμάτων έως τη διάγνωση ήταν 5 ημέρες.
Η μελέτη έδειξε θνησιμότητα 17,7% στην ομάδα «HCQ» και 27,1% στη δεύτερη.
Η δεύτερη μελέτη πραγματοποιήθηκε στην Ιταλία σε 3.451 ασθενείς που υποβλήθηκαν σε θεραπεία.
Από αυτούς τους ασθενείς, το 76,3% έλαβαν HCQ, ενώ οι υπόλοιποι έλαβαν τυπική θεραπεία.
Η θεραπεία διήρκησε από 5 έως 15 ημέρες.
Το ποσοστά θνησιμότητας ήταν 8,9 σε ασθενείς που έλαβαν HCQ και 15,7 σε ασθενείς που έλαβαν τυπική θεραπεία.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, τα θετικά αποτελέσματα της θεραπείας με υδροξυχλωροκίνη παραμένουν αμετάβλητα, ιδιαίτερα σε ασθενείς με φλεγμονώδη κατάσταση που είναι εμφανής κατά την εισαγωγή τους στο νοσοκομείο.
Επιπλέον, υπογραμμίζουν μια ισχυρότερη επίδραση της HCQ στη θνησιμότητα σε ηλικιωμένους ασθενείς, σε αυτούς με πιο σοβαρή μορφή ή που είχαν υψηλότερα επίπεδα C-αντιδρώσας πρωτεΐνης.
Αυτά τα αποτελέσματα θα μπορούσαν να προτείνουν ότι το αντιφλεγμονώδες δυναμικό της HCQ θα μπορούσε να είχε σημαντικότερο ρόλο από τις αντιιικές της ιδιότητες.
Εκτός από την αντιική δράση της, η υδροξυχλωροκίνη μπορεί να έχει αντιφλεγμονώδη και αντιθρομβωτικά αποτελέσματα, τα οποία θα δικαιολογούσαν την επίδρασή της στη μείωση του κινδύνου θνησιμότητας.
