Προκειμένου να κατανοήσουμε καλύτερα τους τρόπους εξάπλωσης του SARS-CoV-2, μια διεθνής ομάδα εμπειρογνωμόνων στη μηχανική ρευστών από τα πανεπιστήμια της Βιέννης, της Φλόριντα, του Παρισιού (Sorbonne), αλλά και του Πανεπιστημίου Clarkson (Ηνωμένες Πολιτείες) και του MIT, συνέταξε μια απογραφή γνώσεων που θα μπορούσε να αποδειχθεί χρήσιμη για τους ιολόγους και τους επιδημιολόγους.
Το έργο τους δημοσιεύθηκε στο “International Journal of Multiphase Flow” και προσφέρει ένα θεωρητικό πλαίσιο για την ανάλυση της ιογενούς μετάδοσης, ενσωματώνοντας διαφορετικές φυσικές διεργασίες, από την εκτόξευση σταγονιδίων με αναπνοή έως την εισπνοή αερολυμάτων.
Το ανεπτυγμένο αυτό μοντέλο καθιστά δυνατή την εξερεύνηση μιας μεγάλης ποικιλίας σεναρίων.
Κατ’ αρχάς, υποδηλώνει ότι οι συστάσεις για τη χρήση της μάσκας και τη φυσική απόσταση είναι απαραίτητες προϋποθέσεις για τον έλεγχο της επιδημίας, αλλά δεν επαρκούν για να σταματήσει η εξάπλωση του ιού.
Οι γνώσεις που αποκτήθηκαν θα πρέπει επομένως να οδηγήσουν σε βελτίωση των συστάσεων.
Σύμφωνα με τον Stéphane Zaleski, ερευνητή στο Ινστιτούτο Jean-Le-Rond d’Alembert (Πανεπιστήμιο Sorbonne), από τη δεκαετία του 1930, η ιατρική βασίστηκε στο αξίωμα της μετάδοσης αναπνευστικών παθήσεων από μεγάλες σταγόνες (περίπου 1 mm) που πέφτουν στις επιφάνειες ή από αερολύματα (λιγότερο από 5 μικρά).
Ωστόσο, αυτή είναι μια απλοποιημένη άποψη: υπάρχει ένα συνεχές φάσμα δυνατοτήτων στο μεταξύ.
Το μοντέλο που αναπτύχθηκε καθιστά δυνατή την εξερεύνηση μιας μεγάλης ποικιλίας σεναρίων (αναπνοή, ομιλία, βήχας, φτέρνισμα), υπό διαφορετικές περιβαλλοντικές συνθήκες (υγρή ή ξηρή ατμόσφαιρα, περιορισμένο ή ανοιχτό περιβάλλον).
Οι προκύπτουσες προσομοιώσεις θα μπορούσαν να επιτρέψουν τον υπολογισμό της συγκέντρωσης των σταγονιδίων που μεταφέρουν ιούς σε διαφορετικές αποστάσεις και υπό διαφορετικές συνθήκες.
Ωστόσο, πολλά πράγματα παραμένουν άγνωστα για μια πλήρη εφαρμογή αυτού του μοντέλου.
Ο Stéphane Zaleski προσθέτει πως δεν μπορούμε ακόμη να πούμε την πιθανότητα να αρρωστήσει κάποιος εάν κάποιος άλλος φτερνίζεται ή βήχει κοντά του, αλλά γνωρίζουμε πλέον όλο και περισσότερα.
Πρόσφατες μελέτες σχετικά με τα χαρακτηριστικά του SARS-CoV-2 παρέχουν ακόμη πιο ακριβή αποτελέσματα.
Ο Stéphane Zaleski υπογραμμίζει πως μια πρόσφατη δημοσίευση από τον καθηγητή John Kolinski του Πολυτεχνικού Ινστιτούτου της Λωζάνης καθόρισε, από τα γεγονότα υπερ-διάδοσης, το ελάχιστο μολυσματικό φορτίο για τη μετάδοση του κορωνοϊού.
Με αυτά τα δεδομένα, το μοντέλο που έχουν δημιουργήσει θα μπορούσε να είναι χρήσιμο για την ακριβέστερη μέτρηση του κινδύνου μόλυνσης υπό διαφορετικές συνθήκες.
Προς το παρόν, οι συγγραφείς διεξάγουν μελέτες για την καταπολέμηση της Covid-19, λαμβάνοντας υπόψη τη γνώση της μηχανικής ρευστών.
Ο Alfredo Soldati του Ινστιτούτου Μηχανικής Ρευστών στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης δήλωσε πως οι μάσκες είναι χρήσιμες επειδή σταματούν μεγάλα σταγονίδια.
Η διατήρηση μιας απόστασης είναι επίσης χρήσιμη.
Ωστόσο, τα αποτελέσματά τους δείχνουν ότι κανένα από αυτά τα μέτρα δεν μπορεί να εγγυηθεί πλήρη προστασία.
