Σύμφωνα με μια μελέτη που πραγματοποιήθηκε σε περίπου ένα εκατομμύριο ασθενείς με ρευματοειδή αρθρίτιδα, υπάρχουν σημαντικοί καρδιαγγειακοί κινδυνοι, που συνδέονται με την μακροχρόνια πρόσληψη υδροξυχλωροκίνης ως θεραπείας και, από την άλλη πλευρά, με την ταυτόχρονη πρόσληψη υδροξυχλωροκίνης και αζιθρομυκίνης.
Ο κίνδυνος καρδιαγγειακής θνησιμότητας φαίνεται να είναι πάνω από δύο φορές μεγαλύτερος από τον συνδυασμό των δύο φαρμάκων σε σχέση με την λήψη υδροξυχλωροκίνης ως μοναδικής θεραπείας.
Χρησιμοποιώντας αυτά τα δεδομένα, το διεθνές δίκτυο ερευνητών επισημαίνει τους σημαντικούς καρδιαγγειακούς κινδύνους που συνδέονται αφενός με τη μακροχρόνια πρόσληψη υδροξυχλωροκίνης και, αφετέρου, με τη συνδυασμένη πρόσληψη υδροξυχλωροκίνης και αζιθρομυκίνης, καθώς αυτός ο συνδυασμός δοκιμάζεται επί του παρόντος στη θεραπεία του Covid-19.
Αν και δεν παρατηρήθηκαν σοβαρές ανεπιθύμητες ενέργειες μετά από 30 ημέρες θεραπείας με υδροξυχλωροκίνη ή σουλφασαλαζίνη, η μακροχρόνια χρήση της υδροξυχλωροκίνης συσχετίστηκε με σχετική αύξηση 65% της καρδιαγγειακής θνησιμότητας σε σύγκριση με τη σουλφασαλαζίνη.
Ο συνδυασμός υδροξυχλωροκίνης και αζιθρομυκίνης παρουσίασε επίσης κίνδυνο καρδιαγγειακής θνησιμότητας περισσότερο από διπλάσιο σχετικά με τη συγκριτική θεραπεία, ακόμη και βραχυπρόθεσμα.
Αυτή η θεραπεία παρήγαγε επίσης 15-20% αύξηση του ρυθμού στηθάγχης, θωρακικού πόνου και καρδιακής ανεπάρκειας.
Οι ειδικοί αναφέρουν πως ενώ η βραχυπρόθεσμη χρήση της υδροξυχλωροκίνης δεν προκαλεί σημαντικές ανεπιθύμητες ενέργειες, όταν συνταγογραφείται σε συνδυασμό με αζιθρομυκίνη, μπορεί να προκαλέσει καρδιακή ανεπάρκεια και καρδιαγγειακή θνησιμότητα και γι΄αυτό επισημαίνουν η συγχορήγησή τους να γίνεται σε συγκεκριμένες περιπτώσεις.
